هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1326) 

«روندِ تفکُّر» و «کمندِ تحجُّر»

من سرزمینی را دیدم «آباد» و پر از «استعداد».

در این «بوم و بر» و بر «بام هر باور»،

«آبادی ها ،پویا»بود و «آزادی ها،پایا».

در هر «مکان ،کان» بود و در هر «کوه ،شکوه»؛

امّا «شهریارانِ ناشی» با «نهایتِ کلّاشی»،

در هر «زمین،مین» کاشتند و در هر «کمین،کین»! 

از «نعمت»ها،«نقمت» ساختند و از «فضیلت»ها،«رذیلت»!

دین را «ابزار»کردند و دینمَداران را،«زار».

«عدالت،آلت» شد و «شرافت،آفت».

« شهامت، شرار دل ها»شد و «شجاعت، شوری در سرها ».

« شرار » را با « شرارت » خاموش کردند و « شور »را با « شر»!

« شهامت » را « شناعت » نامیدند و « شجاعت » را « جسارت » . 

آینده سازان را «راندند و کوچ»کردند و بعضی «ماندند و پوچ» شدند. 

به تدریج انسان ها از «درون،دون»شدند و از «بُرون،زبون»!

در نتیجه برای این جامعه راهی جز «تلاشی» و «فروپاشی»نماند.

همیشه هرزه گیاهِ «بیداد» و «استبداد» 

در جوامعی «می رویَد» و راهِ رُشد را «می پوید»،

که در آن «دهان ها را بسته اند» و «قلم ها را شکسته اند».

توسعه نایافتگی از «داد،بیداد» می سازد و از «وداد،استبداد».

بیاییم «روندِ تفکُّر» را از «کمندِ تحجُّر» «برهانیم»،

و میهن را از «تنگنای کاد» بر «بلندای چکاد» «برسانیم»!

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------

کلّاشی : مفتخوری

نِقمت: عقوبت،عذاب

تلاشی: از هم پاشیده شدن

کاد:رنجور، محنت کشیده و سختی دیده در طلب چیزی، مشقت و رنج

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: